Echt judasoor (Auricularia auricula-judae)
[auricula is Latijns voor oor en judae verwijst naar
Judas Iskariot]
Zo onopvallend opvallend, je begint ze pas overal te zien
als je oog er één keer op is gevallen. Vrij indrukwekkend zo’n geleiachtig
geaderd oor aan een oude vlier. Schichtig keek ik over mijn schouder, niemand
in de buurt?
Dankzij Judas, de apostel die Jezus Christus verraadde,
kunnen wij vandaag de dag genieten van deze gelatineuze trilzwam. Of dat is
toch wat de legende ons wilt leren. Het verhaal wil dat Judas zich vol spijt
probeerde op te hangen aan een vlierstruik. Helaas brak de tak van de vlier,
viel hij naar beneden en schuurde hij met zijn oor tegen de bast van de boom.
Dat valt even tegen, zo dicht bij de dood, maar het mocht (nog) niet zo zijn.
Op schaduwrijke plaatsen met een hoge luchtvochtigheid kunnen we de rouw van
Judas’ ziel letterlijk waarnemen. Echt judasoor vind je niet zoals de meeste
paddenstoelen dicht bij de grond, maar je kijkt beter op ooghoogte.
Nieuwsgierig geef ik de zwam een licht duwtje en ze begint
enthousiast te trillen. Deze zwam heeft haar naam niet gestolen. Het trillen
helpt de zwam om zich te verlossen van zijn sporen.
Deze taaie rakker komt tevoorschijn in allerlei vormen
tussen oktober en maart. Van roodbruine oorschelpen tot zwarte bekertjes.
Wanneer het een lange tijd heel droog is geweest, verschrompelen ze en lijkt
het einde nabij, om dan na een vochtige periode weer helemaal op te leven.
Let dus voortaan op je woorden wanneer je in het bos rondloopt.
Want je kan zeker zijn dat de oren van het woud je hebben gehoord.
Deborah Dirven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten