Terwijl ik jou verken

Conservator Blokkersdijk gezwicht 

voor biotopen ontwricht                                                                                                                                                                                                                                            

Terwijl ik jou verken,

de geluiden in het landschap om me heen herken,
breekt er iets los.

Rotsvast overtuigd,
kleef ik alles weer aanéén,
bekijk ik vindingrijk
het kandelaartje, binnen handbereik.

Ik ben de klos.

In die duizend bleke bloemetjes
liggen beelden verscholen.
Ik lijk van mijn redelijkheid bestolen,
toch beloof ik je mijn trouw.

Terwijl ik mijn gevoelens beken,
de fauna en flora hier nog niet goed ken,
verlies ik mij in jou.

Hoe vaak ik ook ontstemd
van mijn frustraties wegren,
kan ik niet ontkennen
dat jij mij verrijkt.

Laat mij in jou ronddolen.